Gerard Haverkamp

Werd op 2 juni 1691, 17 jaar oud, als student in de letteren te Leiden ingeschreven. Hij verdedigde daar 25 maart 1694 onder de hoogleraar in de Griekse taal en historiën en in de welsprekendheid, Jac. Gronovius (1645-1716) een Exercitatio philologica dee voce MEGAS (Lugd. Bat. 1694), waartoe A. Westerveen en G. du Bois verzen bijdroegen. Na voltooiing van zijn theologische studie fungeerde hij als predikant te Wilsveen en Stompwijk (Z.H.) 1701, te Heenvliet (Z.H.) 1710, te Oud-Beierland (Z.H.) 1715 en te Den Bosch 1 september 1720. Op 10 juli 1730 werd hij belast met het onderwijs in het Grieks aan de Illustre school, dat tot dan toe door L. van Eybergen (1663-1738) verzorgd was; een salaris werd hem echter daarvoor niet toegekend. Hij opende zijn colleges 7 augustus 1730 met een Oratio linguae Graecae commendatrix (niet gedrukt). Wegens een „quaedaerdige aarsfistel”, waarvan hij geopereerd was, maar zonder afdoend resultaat, vroeg hij emeritaat aan als predikant en hoogleraar, dat hem 6 juni 1747 verleend werd.

Als weduwnaar van N.N. van Kerckhoven huwde hij 9 oktober 1732 te Den Bosch Maria van der Helst (begraven Sint Janskerk, 14 maart 1753). Zij had 16 september 1729 van Woutemia en Anna Geertruid van Beest het huis 'De Bellaard' aan de Orthen-

Twee van Haverkamps zonen, beide uit het eerste huwelijk, werden op dezelfde dag, 17 september 1727, aan de Leidse Hogeschool als student ingeschreven: Everard Haverkamp, 20 jaar oud, voor de lettere, Ludovicus Wilhelmus Haverkamp van Kerckhoven, 19 jaar oud, voor de theologie. De eerste, die zich later Haverkamp van de Helst noemde, was predikant te Sleeuwijk (N.B.) van 2 november 1732 tot zijn dood op 21 december 1747. De tweede werd predikant te Boxtel en Esch 7 november 1734 en te Meeuwen (N.B.) 21 november 1735, waar hij 12 september 1751 overleed.